Digitalisering is een belangrijk hulpmiddel voor een goede en eenvoudige uitvoering van de Omgevingswet. Het stelt initiatiefnemers in staat om digitaal vergunningen aan te vragen en meldingen te doen en daarbij sneller te beschikken over informatie over de kwaliteit van de leefomgeving en over de regels die daar gelden. Hierdoor kunnen onderzoekslasten worden verlaagd.
Het stelt burgers, bedrijven en overheden in staat om eenvoudiger informatie met elkaar uit te wisselen. Het biedt kansen om besluitvorming te versnellen en te verbeteren.
Digitalisering van de Omgevingswet richt zich aan de ene kant op informatievoorziening (de beschikbaarheid van de juiste informatie op het juiste moment) en aan de andere kant op het ondersteunen van de interactie tussen de actoren die de wet uitvoeren of er een beroep op doen.
Om tot daadwerkelijke verbetering van de digitale informatievoorziening te komen is het niet voldoende om losse voorzieningen te beschouwen. Het gaat erom een werkend stelsel op te zetten waarin voorzieningen als het gaat om systematiek, taalgebruik, aansturing en gegevens kunnen samenwerken.
Het Digitaal Stelsel staat niet op zichzelf. Het is aangesloten op bestaande e-overheidsvoorzieningen, de generieke data infrastructuur, de interne processen bij het bevoegd gezag en de rechtspraak.
Het Digitaal Stelsel wordt verdeeld in:
- Eén loket waarop gebruikerstoepassingen aangesloten zijn die op een gestandaardiseerde manier informatie aanbieden die particulieren, bedrijven en overheden in de praktijk nodig hebben voor een vergunningaanvraag en een melding.
- Een centrale informatie-infrastructuur, waarvoor heldere afspraken en digitale standaarden gelden.
- Informatiehuizen die op de informatie-infrastructuur aangesloten zijn en die vanuit verschillende beleidsvelden (zoals water, bodem, lucht, geluid, etc.) op een gestandaardiseerde manier informatie aanbieden die initiatiefnemers en overheden in de praktijk nodig hebben.
Stand van zaken
De aanpak van de digitalisering maakt deel uit van de programma-aanpak voor de implementatie van de Omgevingswet. De kaders voor dit programma zijn in door het Rijk, VNG, IPO en UvW in juli 2015 (onder voorbehoud) in een Bestuursakkoord vastgelegd. De uitvoering start direct daarna.
In dit programma wordt het voorstellen voorbereid, ontworpen, uitgevoerd en geïmplementeerd voor het nieuwe digitale stelsel.
Het gaat daarbij om de integratie van een aantal huidige voorzieningen (Omgevingsloket, Activiteiten Internetmodule en de website ruimtelijkeplannen.nl), die op het moment van inwerkingtreding van de Omgevingswet gereed moet zijn.
Aan de andere kant gaat het om beleidsvernieuwingen die doelen van de Omgevingswet helpen realiseren, maar die een andere timing kunnen hebben. Afhankelijk van nadere kosten-batenanalyses zal eind 2015 in overleg met de partners uit het Bestuursakkoord bepaald worden welke vernieuwingen zinvol zijn.
In 2014 is een definitiestudie naar het Digitaal Stelsel (destijds Laan van de Leefomgeving genoemd) afgerond. De studie omvat onder meer:
- een visie op digitalisering Omgevingswet;
- de businesscase voor het digitale stelsel;
- een definitie van het digitale stelsel;
- een fasering van het digitale stelsel.
Op 1 juli 2018, het moment van invoering van de Omgevingswet, moet minimaal de continuïteit van het vergunningverleningsproces geborgd zijn.
Het volledige stelsel moet in 2024 afgerond zijn.
